Gaur egun eskola gehienetan ez da kontuan hartzen umeen espresatzeko askatasuna. Hori argi eta garbi ikusten joan gara gure haur garaia gogoratzen joan garen heinean. Tailerrak egiten genituenen, bai artisautza bai bustigintza, bai beste edozein tailer, beti eredu bat erabili behar genuen eta hortik habiatuta gurea sortu. Horrek beraz ez du asko suspertzen umeen kreatibitate edo sormena.
Hala ere, lehen hori bultzatu ez arren orain hezkuntzaren oinarrietako bat da hori hain zuzen. Gure helburua beti izaten da umeak imaginazioz espresatzera bultzatzea. Beraien parte hartzea bilatzen dugu klasean eta horretarako beraiek parte direla sentiarazi behar diegu. Era honetara tailerrak aurrera eramateko orduan beraiek presiorik ez sentitzea lortuko dugu eta beldur gabe burura etortzen zaiena sortuko dute.
Beharrezkoa da nolabait umeak gai izatea beraien ideia propioak espresatzeko eta horretarako erabili ditzakegu tailerrak. Egia da ez dituztela beraien ideiak idatziz espresatuko kasu honetan, baina beraiek sentituko dute inork ez dietela mugarik jartzen. Nire ustez hori geroago beraiek bizitza errealera aplikatuko dute erraztasun handiagoz. Nolabait esatearren kontzientzian zerbait aldatzea lortuko nahi genuke. Beraien imaginazioa mugatzen duen "Txip" hori ordenagailu bat balitz bezala ezabatzea. Horretarako erabiliko ditugu tailerrak.
